1.Հոտ քաշենք և համտեսենք ջուրը և կհամոզվենք, որ այն անհոտ ու անհամ է:
2.Վերցնենք թափանցիկ բաժակ և մեջը գոլ ջուր լցնենք: Մեկ այլ բաժակում նախապատրաստենք սառը ջուրը և գունավորենք այն: Ապա զգուշությամբ, բաժակի եզրով սառը ջուրը լցնենք տաք ջրի վրա: Կտեսնենք, որ սառը ջուրը նստել է հատակին, այսինքն՝ ավելի ծանր է:
3. Ջրով բաժակի մեջ մի գդալ շաքարավազ լցնենք ու խառնենք: Ու՞ր կորավ շաքարը: Մի կում անենք և կհամոզվենք, որ ջուրը քաղցր է: Շաքարը լուծվել է ջրի մեջ: Ջուրը լուծիչ է:https://www.youtube.com/watch?v=BwvT6mG4Rlc&feature=youtu.be
Month: February 2022
МАМИН ПОДАРОК
К Восьмому марта все ребята в нашем классе готовили подарки своим мамам, сестрам и бабушкам. И вели себя хорошо.
И мы с Ваней тоже решили хорошо себя вести и сделать маме подарок, но так, чтобы она пока ничего не знала. Ваня сказал, что это называется «сюрприз».
Этот сюрприз мы долго придумывали и даже подрались немного, но не очень больно, а когда придумали, у меня уже была небольшая шишка на лбу. Это Ваня нечаянно стукнул меня тарелкой.
Мы приготовили такие подарки: куклу на чайник — я сшила ей новую юбку, — купили коробку с конфетами и обвязали её самой красивой лентой. А две конфеты мы попробовали, чтобы узнать, вкусно или нет. Оказалось, очень вкусно. Ваня хотел ещё попробовать, но я не позволила. Потом мы положили все подарки на стол и стали ждать, когда придёт мама…
Когда мама зашла в комнату и увидела подарки, она очень обрадовалась, засмеялась, стала нас целовать и сказала, что мы необыкновенные дети.
А что особенного? Мы самые обыкновенные, но лучше нашей мамы никого нет.
ВОПРОСЫ
- Кто рассказчик – мальчик или девочка? По каким словам вы это поняли? девочка но я не позволила. Потом мы положили все подарки на стол и стали ждать, когда придёт мама…
- К какому празднику ребята готовили подарки? 8 макта.
- Что такое сюрприз? это таныий родарак.
- Какой подарок ребята собирались подарить маме? куклу на чаник и конфеты.
- Почему мама назвала детей необыкновенными? Когда мама зашла в комнату и увидела подарки, она очень обрадовалась, засмеялась, стала нас целовать и сказала, что мы необыкновенные дети.
ТВОРЧЕСКОЕ ЗАДАНИЕ
Изучите тексты поздравительных открыток для мам и бабушек. Придумайте свой текст и сделайте открытку. Разместите открытку у себя в блоге.
Любимая мама!
Поздравляю тебя с 8 марта! Желаю тебе быть здоровой и самой счастливой.
Твоя дочь,
Тамара.
Дорогая мамочка!
С Восьмым марта тебя! Пусть в твоей жизни всегда светит солнышко. Всегда улыбайся!
С любовью,
Виктор.
Бабушка, с 8 марта!
Никогда не болей и не скучай!
Целую,
Оксана.Мама, поздравляю с 8
марта.Целую, пока.
Твой сын.
Ալեքսանդր Թամանյան և երևան
Երևանը նախկինում կոչվել է Էրեբունի: Երևան դառձած Էրեբունի քաղաքը կառուցել է Արգիշտի Առաջինը մ.թ.ա. 782 թվականին: Երևան մայրաքաղաքը 29 տարով ավելի հին է քան Իտալիայի մայրաքաղաք Հռոմը:
Ալեքսանդր Թամայանը ծնվել է 1878 թվականին: Նա Կռասնադարից գնաց Սանգ Պետեռբուռգ, իսկ այտտեղից գնաց Երևան: Ալեքսանդր Թամանյանը ամանյին հայոց ճառտարապետ էր: Ալեքսանդ Թամանյանը կազմել է օպերայի շենքը և երևոնի հատակագիծը: 57 տարեկանում նա հիվանդ էր և նա մահացավ, իսկ օպերան և նմանատիպ այլ կառույցներ: Իր տղայի անուններ Գյորգի Թամանյան: Ալեքսանդր Թամանյանի առձանը Կասկադում է: Կասկադը կառուցվել է 1970 թվականին: Կասկադի թողոցը 400 մետր էր: Ալեքսանդր Թամանյանը նաև կազմել է ուսանողական շենքերը:
պոյեմի բառարան
ահարկու-սարսփելի
զարմով դյուցազուն – ազգատոհմ
դյուցազուն – աստվածային
թնդում ուժեղ ձայն հանել
ահարկու -սարսափելի, զարհուրելի
անվեհեր – անվախ
ցոլացավ – փայլեց
ավանդել- հանձնել
շվաք – ստվեր
դուշման – թշնամի
Թեստ 2. Ա.Իսահկյան. Եղնիկըը
Ավետիք Իսահակյան
ԵՂՆԻԿԸ
«Մի անգամ իմ բարեկամ մի որսորդ մեր հանդի անտառուտ սարերից մի եղնիկ նվեր բերեց երեխաներիս համար»:
Այսպես սկսեց ընկերս աշնանային մի երեկո, երբ նստած միասին նրա պատշգամբում, հիացած նայում էինք հեքիաթական վերջալույսով վարվռուն սարերին, որոնց վրա մակաղած հոտերի նման մեղմորեն հանգչում էին ոսկեգեղմ անտառները:
«Այդ մի մատաղ ու խարտյաշ եղնիկ էր̀ խորունկ, սև ու ջինջ աչքերով, որ ծածկվում էին երկայն, նուրբ թարթիչների տակ:
Կամաց-կամաց մեր վրա սովորեց նա. էլ չէր փա□չում, չէր վախենում մեզնից. մանավանդ շա՜տ մտերմացել էր երեխաներիս հետ. նրանց հետ միասին վազվզում էր պարտեզում, նրանց հետ ճաշում էր, նրանց հետ քնում:
Մի բան ինձ շատ էր զարմացնում: Եղնիկը թեև այնպես ընտելացել էր մեզ, սովորել էր մեր տանն ու դռանը, բայց մեկ-մեկ մեզնից թաքուն բարձրանում էր այս պատշգամբը և ուշագրավ, լռիկ նայում էր հեռու` անտառներով փաթաթված սարերին. ականջները լարած խորասույզ լսում էր անտառների խուլ ու անդուլ շառաչը, որ երբեմն ուժեղանում էր, երբեմն բարականում` նայելով հովերի թափին: Նայում էր նա այնպե՜ս անթարթ և այնպե՜ս ինքնամոռաց, որ երբ պատահում էր բարձրանում էի պատշգամբը, ինձ բավական միջոց չէր նկատում և եր□ հանկարծ ուշքի էր գալիս, նետի պես ծլկվում էր մոտիցս… Արդյոք գիտե՞ր նա, որ ինքը ղողանջուն անտառների ազատ երեխան է եղել, որ մայրը այնտեղ է կաթ տվել իրեն, որ այնտեղ է իր հայրը եղջյուրները խփել կաղնիներին: Արդյոք, գիտե՞ր, որ այդ խուլ շառաչը անուշ-անուշ օրորել է իրեն առաջին անգամ, և ո՞վ գիտե, գուցե, երազներ է բերել իրեն, սիրուն երազներ… Խե՜ղճ եղնիկ… Կարոտ` իր սիրած գուրգուրող անտառներից և զանգակ աղբյուրներից, իր խարտյաշ մորից և շնկշնկան հովերի հետ վազող ընկերներից` հիմա տանջվում, տառապում է մեզ մոտ, մտածում էի ես: Եվ այնպես սրտանց ցավակցում էի նրան… Չէ՞ որ նա էլ մեզ պես մտածող և զգայուն հոգի ունի:
Ես շատ էի հարգում նրան, խնդրեմ չծիծաղես վրաս, այո՛, այնքան, որ երբ նա բարձրանում էր պատշ□ամբը, հեռացնում էի երեխաներիս, և թողնում էինք նրան մենակ իր ապրումների հետ…
Երբ գրկում էի նրան, այդ նազելի էակին, և նայում էի լեռնային աղբյուրների նման վճիտ աչուկների մեջ` տեսնում էի այնտեղ մի թախծալի, երազուն կարոտ…
Մի գիշեր, մի քամի գիշեր էր, սարերից անսանձ փչում էր քամին, դուռն ու պատուհանները ծեծում ու ծեծկում: Պարզ լսվում էր, որ այնտեղ, անտառում, դարավոր կաղնիներն ու վայրի ընկուզենիները ճակատում էին հողմի դեմ` աղմկում և գոռում: Եվ քամին բերում էր անընդհատ անտառի այդ լիակուրծք խշշոցն ու մռունչը, ու թվում էր թե` հենց մեր դռան առջև է աղմկահույզ, հողմածեծ անտառը: Երեխաներս վախից կուչ էին եկել. մինչդեռ եղնիկը դողում էր մի խենթ սարսուռով: Աչքերը կայծակին էին տալիս: Անթարթ, ամբողջովին լսելիք դառած` ականջ էր դնում նա անտառի հուժկու շառաչին, որ խոսում էր նրա հետ մայրենի լեզվով:
Անտառը կանչում է նրան, ընկերների ազատ վազքն է տեսնում նա մթին թավուտների մացառուտ ժայռերն ի վեր,- մտածում էի ես:
Մի փոքր հետո ավելի սաստկացավ քամին` փոթորիկ դառնալու չափ. մեկ էլ աղմուկով բացվեցին լուսամուտի փեղկերը, և մի ուժգին շառաչ միանգամից ներս խուժեց: Եղնիկը հանկարծակի մի ոստումով ցատկեց լուսամուտի գոգը` աչքերը սուզելով շառաչուն խավարի մեջ: Ես իսկույն վրա վազեցի բռնելու նրան, սակայն նա մի ակնթար□ի մեջ թռավ լուսամուտից պարտեզը և ծածկվեց խավարների մեջ…
Դե՛հ, հիմա՛ գնա ու գտիր նրան իր հայրենի անծայր անտառներում…»:
- Տեքստի չորս բառերում տառի փոխարեն վանդակ է դրված, դու՛րս գրիր այդ բառերը՝ լրացնելով բաց թողած տառերը:
————երբ—————————————
———————փախչում——————————
———————ակնթարթի——————————
——————պատշգամբը———————————
- Տեքստից դու՛րս գրիր տրված բառերի հոմանիշները.
ա/զուլալ ——պարզ——————————————
բ/լուռ ——————լռիկ————————
գ/ակնդետ —————խորասույզ———————————
- Դարձվածքները և համապատասխան բացատրությունները գրի՛ր իրար դիմաց.
ա/ լույս աշխարհ գալ ——————ծնվել,հայտնվել——————————
բ/խելքը գլխին ————դատող, բանիմաց, խելացի—————————
գ/կողը հաստ ——— համառ, ինքնասածի, կամակոր————————————
դ/ճաշը եփել ——մեկին պաժել, լավ ծեծել——
ա/մեկին պաժել, լավ ծեծել
բ/համառ, ինքնասածի, կամակոր
գ/դատող, բանիմաց, խելացի
դ/ծնվել,հայտնվել
- Տեքսից դու՛րս գրիր չորս բարդ բառ:
—————վերջալույսով——————————
————ինքնամոռաց——————————
——————խորասույզ————————
————աղմկահույզ——————————
- Տրված օտար բառերը փոխարինի՛ր հայերեն համարժեքներով.
ա/զակազ———պատվեր—————
բ/մալինա ————ազնվամորի————
գ/կենգուրու ——ագեվազ—————
դ/ստարտ———մեկնարկ—————
- Տեքստից դու՛րս գրիր եզակի թվով գործածված չորս բառ:
——եղնիկ——————————————
———————ընկերս—————————
—————————պատշգամբ———————
——————————երեխան——————
- Նշված բառերից յուրաքանչյուրի դիմաց նշված է, թե այն ինչ խոսքի մաս է: Ո՞ր տարբերակում է սխալ նշված.
- ա/որսորդ – գոյական
բ/եղնիկ – գոյական
գ/առաջին –ածական
դ/ազատ –ածական
- Տեքստից դու՛րս գրիր մեկական հարցական և բացականչական նախադասություն:
————————Արդյոք գիտե՞ր նա, որ ինքը ղողանջուն անտառների ազատ երեխան է եղել, որ մայրը այնտեղ է կաթ տվել իրեն, որ այնտեղ է իր հայրը եղջյուրները խփել կաղնիներին:————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————Դե՛հ, հիմա՛ գնա ու գտիր նրան իր հայրենի անծայր անտառներում…————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————
- Ինչպիսի՞ն էր եղնիկը: Նկարագրի՛ր եղնիկին ̀ օգտագործելով տեքստի բառերը:
————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————Այդ մի մատաղ ու խարտյաշ եղնիկ էր̀ խորունկ, սև ու ջինջ աչքերով, որ ծածկվում էին երկայն, նուրբ թարթիչների տակ:———————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————— - Ի՞նչն էր զարմացնում հեղինակին.
ա/ Եղնիկը շատ գեղեցիկ էր ̀ խորունկ, սև ու ջինջ աչքերով:
բ/Մտերմացել էր երեխաների հետ, նրանց հետ ճաշում էր, նրանց հետ քնում:
գ/Եղնիկը հանկարծակի մի ոստյունով ցատկեց լուսամուտի գոգը՝ աչքերը սուզելով շառաչյուն խավարի մեջ:
դ/ Եղնիկը թեև ընտելացել էր ընտանիքին ու տանը,բայց մեկ-մեկ թաքուն բարձրանում էր պաշգամբ և լռիկ նայում անտառներով փաթաթված սարերին:
11.Ինչի՞ն կարող էր կարոտել եղնիկը:
———Անտառը և ընտանիքը:—————————————————————————————————————————————————————————————————————————————
12.Ինչո՞ւ է հեղինակը հարգում եղնիկին:
———Հեղինակը գիտեր թե ինչ ցավ է ընտանիքից բաժանվելը:—————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————
13.Նկարագրի՛ր անտառը հողմի ժամանակ:
———————Անտառում, դարավոր կաղնիներն ու վայրի ընկուզենիները ճակատում էին հողմի դեմ` աղմկում և գոռում: Եվ քամին բերում էր անընդհատ անտառի այդ լիակուրծք խշշոցն ու մռունչը, ու թվում էր թե` հենց մեր դռան առջև է աղմկահույզ, հողմածեծ անտառը:—————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————
14.Տեքսից դու՛րս գրիր այն նախադասությունը, որը քեզ հուզեց:
—————Եղնիկը թեև այնպես ընտելացել էր մեզ, սովորել էր մեր տանն ու դռանը, բայց մեկ-մեկ մեզնից թաքուն բարձրանում էր այս պատշգամբը և ուշագրավ, լռիկ նայում էր հեռու` անտառներով փաթաթված սարերին. ականջները լարած խորասույզ լսում էր անտառների խուլ ու անդուլ շառաչը, որ երբեմն ուժեղանում էր, երբեմն բարականում` նայելով հովերի թափին:———————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————
Մայրենի
Ես հավանում եմ Գևորգ Գրիգորյանի, Եվա Պապյանի և Սերգեյ Պողոսյանի աշխատանքները:
Գևորգը իր հայրիկի հետ բացատրում է <<Մի կաթիլ մեղր>> հեքիաթը, ոչ թե կարդում, որը ավելի հետաքրքիր է:
Եվայի <<Փարվանա>> պոեմը իմ քույրիկի սիրելի ստեղծագործությունն է և ես մի անգամ էլ հաճույքով լսեցի:
Սերգեյը նախկինում իմ դասընկերն էր, և նրա ընտրած հեքիաթը՝ <<Չարի վերջը>> ես անգիր գիտեմ:
Առաջադրանքներ գիրք – տետրից Էջ-26-27
Ես ուզում եմ գնդակ խաղալ մենակ:
Ես ուզում եմ գնդակ խաղալ իմ քույրիկի հետ:
Հրեշի կրակից խանձված ու չորացած ապարանքի մոտ փռված էին դաշտերն ու այգիները:
Հրեշի ապարանքի մոտ փռված էին կրակից խանձված ու չորացած դաշտերն ու այգիները:
4,1,5,2,7,8,3,6
Ռուսաստան
Հունաստան
Վրաստան
Հնդկաստան
Չինաստան
Ավելացրել եմ ստան մասնիկը: Ստան մասնիկը ցույց է տալիս երկիր:
Երկու սև ամպ
- Ի՞նչն է գերակշռում բանաստեղծության մեջ՝ գո՞ւյնը, թե՞ շարժումը: Պատասխանդ պատճառաբանի՛ր:
Բանաստեղծության մեջ գերակշռում է շարժումը, որովհետև քամին երկու սև ամպին քշում է այս ու այն կողմ: - Նկարի՛ր բանաստեղծությունը, ապա ձայնագրիր:https://youtu.be/Pd6ggPT3_Dw
- Ո՞րն է բանաստեղծության գլխավոր իմաստն արտահայտող տողը: Դո՛ւրս գրիր և պատճառաբանիր, թե ինչու ես այդպես մտածում:
Հողմը սակայն չար հոսանքով
Բաժնել, ջոկել չէր կարենում,
Ինչքան նըրանց լայն երկնքով
Դես ու դեն էր քըշում, տանում։
Հողմը ինչքան էլ կատաղում է, չի կարողանում բաժանել երկու սև ամպին: - Ի՛նքդ վերնագրիր բանաստեղծությունը:
<<Հողմն ու ամպերը>> - Արձակ, գրավոր պատմի՛ր բանաստեղծությունը:
Երկու սև ամպ իրենց հանգիստը թողած հողմի առաջ գնում էին և ուժեղ հողմը երկնքում դես ու դեն էր քշում նրանց: Քամին ամպերին ուզում էր բաժանել: Այդպես էլ կատաղած հողմը չկարողացավ բաժանել ամպերին:
Моя семья
У меня маленькая дружная семья. У меня есть мама, папа и сестра. Мою маму зовут Анаит. Она не работает. Моего папу зовут Сурен. Он работает преподавателем. Моя мама очень красивая, добрая, умная и заботливая. Мой папа очень храбрый, сильный. Моя бабушка всё очень вкусно готовит. Мой папа любит смореть телевизор, а моя мама любит всё. Моя сестра любит работать.
Мы любим проводить время все вместе. Мы играем в настольные игры, смотрим фильмы. У нас есть семейная традици. Зимой едем к бабушке и дедушке в деревню отмечать Новый год всей семьей. Ещё мы каждый четверг едим рыбу.
Հայրենագիտություն
Հռոմը հիմնադրվել է մեր թվարկությունից առաջ 753 թվականին: Հռոմը հիմնադրել են զույգ եղբայրներ Ռոմը և Ռումուլան, և անունը դրել են Հռոմ: Հռոմից հին քաղաք է Երևանը, որը ստեղծվել է մեր թվարկությունից առաջ 782 թվականին: Հայաստանը ուրներ 12 մայրաքաղաք, որոնցից ամենավերջինը Երևանն է: