Category: Ընթեցարան

Այս գիրքը բանաստեղծություների գիրք է։ Աս գրքում գրված է 76 մարդկանց անուներով բանաստեղծություններ, բայց իմ անունը ճկա և անուները կրկնվում են տարբեր տեկստերով։ Գրքի անունը Ծառը չկտրել։ Ինձ գիրքը շատ դուր եկավ։ Շատ հետքրքիր գիրք էր։

Մի ուսուցիչ կար նա անցյալ տարի կորցրել էր իր մորը։ Նրա աշակերտներից մեկը նստ ել եր նստանարանին։ Նա նոր էր եկել այդ դպրոց և աշակերտները նրան սիիրեցին։ Մինչ աշակերտները հավաքվում էին, նա արդեն նստած էր իր ուսուցչական տեղում, իսկ մեր դասարանի դռների մեջ անընդհատ երևում էին նրա նախկին աշակերտները, որպեսզի ողջունեին իրենց ուսուցչին: Նրան շատ սիրեցին։ ատասխանում էր ողջույն սեղմելով իրեն պարզած ձեռքերը և ի պատասխան բոլոր ողջույնների` մնում խիստ` նույն ուղիղ կնճիռը ճակատին: Նա նայում էր դիմացի շենքի տանիքին և կարծես թե ետո մոտեցավ պատուհանին և  Թվում էր` նա ոչ թե ուրախանում, այլ տառապում էր այդ ողջ ուշադրությունից: Ապա շրջվեց դեպի մեզ և նայեց յուրաքանչյուրիս: Նա վերցրեց նրա գլուխը և հարցրեց ինչմ է պատահել։ Այդ պահաին նրա ետևը տղան բազմեց նստարանի վրա։
Այդ տղան կրեմոտ էր նա նստեց և սպասում էր իր պատիժին։ Այլեվս չանես այդպիսի բան գնա նստի։ Անցավ ժամանակ եկավ պահակաը և ասաց որ բոլորը գնան տուն։ Ուսուցիչը ասաց տղայի հանգիստ գնա տուն։

Մի պապիկ է լինում նա շատ ծեր և հին էր։ նրան տանը շատ չեին սիրում։ Միայն նրա դուստրը որին նա ամեն գիշեր հեքիաթ էր պատմում և ախջիկը նրան շատ էր սիրում։
Պապիկըսիրում էր դուրս գալ, բայց նրան թույլ են տալիս միայն տաք օրերին դուրս գալ տանից։ Պապիկը շատ էր ուզում դուրս գալ և ամեն անգամ դուրս գալուց նա մի նոր շունչ էր ստնաում։ Պապիկը կույր էր և երբ նա դուրս եր գալիս նրան ուղեկցում է նրա թոռնուհին։ Նրան թույլ չէին տալիս տնից դուրս գալ մայրիկը չ տատիկը ասում էին, որ նա կմրսի։ Մի օր պապիկը հագնվեց և եկավ պատճգամբում պարկեց և ժպտաց։ Նա երջանիկ էր շատ էր ուզում դուրս գալ։ Տանը միայն նա էր և աղջիկը։ Պապիկը ասաց կարողես ինձ դուրս տանել։ Աղջիկը մտածեց և ասաց ոչ։ Նա ասց որ տատիկը և մայրիկը չեն թույլ տալիս քեզ դուրս գալ տանից։ Պապիկը ասաց ոչինչ չի պատահի արի դուրս գանք և դու ծաղիկներ կհավաքեզ քեզ համար։ Աղջիկը շատ էր սիրում ծաղիկներ և համաձայնվեց։ Նրանք դուրս եկան։ Պապիկը խնդրեց աղջկան նրան տանել արտ աղջիկը տարավ։ Նրան արտ պապիկը հոտ քաշեց և զգաց նրա հին օրերը երբ նա երիտասարդ էր այստեղով շատ էր քայլում նա երջանիկ էր։ Պապիկը խնդրեց նրա տանել դաշտ և ասաց այնտեղ դու կարող ես ծաղիկներ հավաքել։
Աղջիկը շահագրգռված տարավ պապիկին դաշտ։ Նա ծաղիկներ եր հավաքում իսկ պապիկը վայլում էր և հիշում իր հին տարիները։ Պապիկը հիշես, որ անտառը շատ հեռու չի և խնդրեց նրան տանել նարան անտառ աղիկը տարավ անտառ պապիկին։ Պապիկը հուզվեց երջանկացավ և ընկավ հատակին։ Աղջիկը ասում է նրան վերկաց պապիկ, բայց պապիկը չէր բարձրանում։ Պապիկը մահացավ։

Մի թագավոր կար որ ուներ մի ափսե։ Այն ամեն ուր իր հետ էր և նա իր ձեռք մեջ էր պահու այն մինչև ծառները չհեռանան։ Մի օր հավատարիմ ծառաներից մեկը։ Հետաքրքրված գողանում է այն։ Այնտեղ սպտակ օձ էր։ Ծառան չի դիմանում և ուտում է այն։ Հետո նա սկսում է հասկանալ կենդինիներին։ Մի օր թագուհին կորցնում է մատնին և դրանում մեղադրում են ծառային ու սաում։
—Մինչև առավոտ ժամանակ ունես գնա մատանին բեր։
Ծառան տխուր գնում է և պատահաբար լսում է երկու սագերի։ Նրանք ասում են, որ ես կերել եմ թագուհու մատանին։ Դա լսելուց նմիջապես հետո նա վերցնում է նրանում ու տանում խոհարարի մոտ ու ասում։
—պատրաստիր նրան։
Խոհարարը պատրաստում է նրան և նրա փորից ուրս է գալիս մատանին։ Նա տանում է մատանին թագավորին և թագավորը ներեղություն է խնթրում ու ուզում իր մեխքերը քավի։
Այդ տղան ասում է։
—Ինձ շատ բան հարկավոր չէ միայն մեկ ձի և փող։
Նա գնում է ճանապարհ ճանապարհ ին տեսնում է ձկներ, ձկները ասում են։
—Ահա և ավարտվեց մեր կյանքը այսքան անիմաս մահով։
Տղան վերցնում է զկներին և գցում ջուրը։ ձկները ասսում են,որ նրանք կիշեն նրա լավ գործը։
Հետո նա անցնում է մրջյուների տան մոտով և նրնք ասում են։
—Ահան եկավ մարդը նա հիմա մեզ կտրորի և կգնա։
Տղան լսում է և կոխկով ացնում է։ Նրանք շնորհակալություն են հայտնում։
Տղան շարունակեց ճանապարհը և տեսավ, մայր ագռավի, որը թողնում է իր սոված երեխաներին։ Տղան սոված երեխաների տալիս է իր ամբողջ ուտելիքը։ Նրանք շնորհակալություն են հայտնում և ասում։
— Մենք մի օր քեզ հետ կտանք քո լավությունը։
Տղն շարունակեց ճանապարհը և տեսավ մի մարդու, որը ասում է թագավորը աղջկան ուզում է ամուսնացնել, ով անցնի նրա փորձրությունը կդառնա նրա ամուսինը։ Տղան երբ տեսավ նրան սիրահարվեց և գնաց փորձրությունը անցնելու։ Թագավորը ասաց ես այս մատանին կնետեմ ծովը շատ խորը, եթե կարողանաս հանել ուրեմն լավ համաձայն եմ, իսկ եթե չկարողանաս այնքան կսուզվես մինչև մահանաս։ Տղան սուղվեց բայց չկարոխացավ հասնել այն շատ խորն էր ընկել, այդ պահին ծովի ալիքի միջից եկան երեք ձկները։ Նրանք սուզվեցին և բերեցին մատանին։ Տղան վերցրեց մատանին և տվեց թագավորին։ Թագավորը ասաց։
—Լավ վերցրա աղջկաս քեզ կին։
Աղջկան դուր չեր գալիս տղանն և նա ասաց։
—Եթե իմ հանձնարարությւունը կատրես ես քոնը կլինեմ։
Նա թափեց սերմեր մեկ պարկ և ասաց։
—Եթե մինչև վաղը կարողանաս հվաքել կանցնես իմ հանձնարարությունը։
Տղան սկսեց հավաքել բայց նա հասկանում էր որ դա անհնար է։ Գիշերը նա առանց ուժ քնեց։ Առավոտյան պաչկը լցված էր և մրջյունները սասցին։
—Դու մեզ օգնեցիր մենք քեզ։
Տղան ուրախացավ և եկավ թագուհին։ Նա շատ զարմացած էր բայց նա ևեվս մի առաչադրանք հանձնարարեց գնա և ինձ համար բեր խնձոր հատուկ խնձոր, որի ծառը մեկ հատ է։ Տղան գնաց ման գալու ծառը, այդ պահին նրա ձեռքի մեջ ընկավ այդ խնձորը։ Տղան շատ զարմացավ և այդ պահին ծառի միջից դուր եկան ագռավները և ասացին։
—մենք այն երեք ագռավներն ենք որոնց դու փկեցիր։ Մենք անցանք սարեր, ձորեր, ծովեր և գտանք այս խնձորը։
Տղան շորակալություն հայտնեց և գնաց թագուհու մոտ։ Նա տվեց թագուհուն խնձորը։ Թգուհին կերավ խնձորը և սիրահարվեց նրան։

Ես կարդացել եմ Գիքորը, նաև ես դիտել եմ ֆիլմը։ Իմ կարծիքով դա տխուր պատմություն էր։
Ես կարդացել էի կարճ տարբերակը, որը ինձ ավելի դուր եկավ։ Կարճ տարբերակում Գիքորը չի մահանում, բայց այդ ժամանակ մահանում է նրա հայրը։ Սկիզբը պատվացքի ինձ ուր եկավ, բայց հետո ոչ այդքան։ Նրա մայրը շատ հոգատար մարդ էր իսկ հայրը վստահ մարդ է։
Մայրը չէր ուզում, որ Գիքորը գնա, բայց հյրը ուզում էր նա համոզված էր, որ իր որդին կաորղ է։ Գիքորը գնաց մարդ դառնալու։ Այն տեղ նրան լավ չէին վերաբեվում ծեծում էին հաց չէին տալիս։ Կարճ տարբերակում նույն պես այդպես էր։ Կարճ տարբերակում նա ի վերջո դատ է լինում, բայց կարճ տարբերակում գրված չէ ով հաղթեց դատում։ Այդպես Գիքորը տանջվելով մահանոմ է և դա ինձ դուր չեկավ։ Կարճ տարբերակից հետո ես մտածում էի, որ նույն ձև կլինի, բայց ոչ, իսկ ֆիլմը համարյա թէ նույն է ինչ, որ պտմվածքը։

Ես կարդացել եմ տարատեսակ հեքիաթներ։ Ինձ ծանութ հեքիաթներ կան ինչպես <<Երիտասարդ խեցգետինը>> Կամ ինձ անծանոթ պատմություններ <<Կուսակրոնի արյունոտ մատները>>։ Նաև կարդացել եմ Հուլիոս Կեսար մասին և շատ լավ հիշում եմ, որ Մեր թվարկությունից առաջ 81-78 թվականներին ծառայել է Փոքր Ասիայում, մեր թվարկությունից առաջ 63 թվականին ընտրվել է մեծ Չեմ հիշում ինչ ական մեծ եկեղեցական։
Դարդացել մի հեքիաթ, որի վերնագիրը չեմ հիշում, բայց այդ հեքիթից ես սովորել եմ նոր ասացվացք գյուղ կանգնի գերան կ կոտրի։

Մի տղա կար նա մտածեց նկարել վիշապոձի ու նկարեց և իր նկարը ցույց տվեց մեծահասակներին։ Մեծահասակները ասացին սա գլխարկ է։ Տղան ստիպված նկարեց վիշապաոձին ներսից բայց մեծահասակները սկսեցին ծիծաղել նրա վրա; Նրանք ասացին ավելի լավ է կարևոր գործով զբաղվես։ Մի օր երբ նա մեծացավ ինքնաթիռով անապատի վրա թռչում էր և նրա ինքնաթիռը կոտրվեց և նա ստիպված վայրեջք կատարեց անապատում։ Անապատում նա հանդիպեց մի տղայի։ Այդ տղան ասաց իմ համար գառ նկարի խնթրում եմ։ Նա շատ զարմացավ հանեց իր գրպանից իր մանկության նըկարը։
—Տղան ասաց ես ուզում եմ գառ այլ ոչ վիշապաոձ, որը կերե է փղի։ Նա շատ զարմացած էր որովետև ում որ նա ցույց էր տալիս այդ նկարը նրանք ծիծաղում էին նրա վրա, բայց այս անգամ ուրիշ էր։ Նա նկարեց գառնում և հարխրեց տղայի անունը։
—Տղան ասաց իմ անունը Իշխան է կամ Փոքրիկ Իշխան։
—Փոքրիկ իշխանը ասաց սա լավը չէ։ Նա նորից նկարեց, բայց կրկին նրա դուրը չեկավ։ Նա արդեն շատ ջղայն նկարեց տուփ և ասաց։
—Սա քո գառնուկն է այս տուփի մեջ քո երազանքների գառնուկը։ Տղան շատ զարմացավ շատ ուրախացավ վերցրեց նկարը և շնորհակալություն հայտնեց։ Նա հիշեց իր աշխահի ասին որտեղց և, որ նա եկել էր։ Մի որ նրա աշխարհ ընկավ մի սերմ տարորինակ սերմ։ Նա մտածեց աճացնի այդ սերմը շատ երկար ժամանակ անցավ, բայց այդ վարդը չի ուզում բացվել։ Անցան օրեր, ամիսներ և իվերջ վարդը բացվեց կարմիր գեղեցիկ։Վաչդը ասաց։
—Ինձ անհրաժետ է շատ խնամ քանի, որ ես միակ վարդն եմ։ Երկար ժամանակ անցավ տղան հոգնեց վարդից ու գնաց։ Նա գնաց երկիր մոլորակ ։ Այնտեղ տեսավ միլոնավոր վարդեր և հասկացավ, որ իր վարդը նրան խափում էր։ Ապա տեսավ մի աղվես և ընկերացավ նրա հետ։ Նա տեսավ աղվեսին ու ասաց արի ընկերանաք աղավեսը ասաց
—չեմ կարող
Տղան ասաց։
—Ինչու չես կարող
Աղվեսը ասաց։
—Որովհետև ես տնային կենդանի չեմ եթե դու ինզ վերցնես և սովորացնես կամ ինզ քո կենդանին դարցնես ես կդարնամ քո ընկերը։

Ես կարդացել եմ միքանի հեքիաթ։ հիմանականում Հովանես թումանյանի և կարդացել եմ Գլուխկոտրուկ նանունով գիրք։ Այդ գիրքը ես Վերցրել եմ գրադարանից և կարդացել եմ մինչև վերջ։ Գիրքը մաթեմատիկական խդիրնների, գլոըխ կոտրուկների և լոգիիկայի հետ կապված այլ հարցերից է բախկացած։ Գրքում օրինակ հարց էր տալի թ դու որ դուռը կնտրես, այն դուռը վորի ետևում 100 տարի հաց չկերած առյուծ է, իսկ երկրորդում Մարդասպան։ Դու պետքե ընտրես ճիշտ դուռը, եթե ես ընտրեմ սխալ պատասխան կմահանամ և պետքե նորից անցնեմ։ Ես գրքում մի մարդ էի, որը հետախույզ էր և նա կորած մարդում էր ման գալիս և ես նրան պետքե օգնեի։ Այդ կերպարը թաքնվում էր հանցագործներից։ Մի հեքիաթ կար, որ ինձ շատ դուր եկավ այդ հեքիաթի անուն էր Պոչատ աղվես։ Այդ մի աղվես և տատիկի մասին եր։ Տատիկը աղվեսի պոչը կտրում է և աղվեսը փորձում է պոչը հետ բերել։